Η μόρφωση των παιδιών
Η πόλη της κλασικής Αθήνας δεν αναµειγνυόταν στην ανατροφή των παιδιών, η οποία ήταν αποκλειστικό θέµα της οικογένειας. Έτσι, µέχρι την ηλικία των 7 περίπου χρόνων, την ανατροφή των παιδιών αναλάµβαναν οι µητέρες ή οι παραμάνες στις εύπορες οικογένειες. Aπό τα 7 διαφοροποιούνταν τα αγόρια από τα κορίτσια. Το αγόρι πήγαινε στο σχολείο συνοδευόµενο από έναν έµπιστο δούλο, τον παιδαγωγό.Η εκπαίδευση ήταν ιδιωτική και οι δάσκαλοι πληρώνονταν εποµένως από τους γονείς. Τα βασικά μαθήματα ήταν η ανάγνωση, η γραφή και η αριθμητική που διδάσκονταν από το γραμματιστή. Επιπλέον διδάσκονταν μουσική από τον κιθαριστή, αλλά και γύμναση από τον παιδοτρίβη. Ανώτερη βαθμίδα μόρφωσης αποτελούσε η μαθητεία κοντά στους σοφιστές, η αμοιβή των οποίων όμως ήταν τόσο υψηλή, ώστε η δυνατότητα συμμετοχής σε τέτοια μαθήματα περιοριζόταν στους νέους των εύπορων οικογενειών. Οι έφηβοι (18-20 χρόνων) υπηρετούσαν για 2 χρόνια στο στρατό. Η περίοδος αυτή ήταν η σημαντικότερη της ζωής τους, αφού αποτελούσε το μεταβατικό στάδιο για την απόκτηση πολιτικής υπόστασης και για την κατ' επέκταση ένταξή τους στην πόλη.